Ističe se da očuvanje KiM-a kao dela Srbije po međunarodnim standardima i Rezoluciji 1244 ne znači konfrontaciju sa svetom, već potvrdu stava da bez osnovnih prava i sloboda jednog naroda dugoročno nema stabilnog rešenja. Pitanje KiM-a sa svojih hiljadu i pet stotina srpskih pravoslavnih hrišćanskih manastira, crkava, zadužbina i spomenika kulture nije pitanje nacionalne ideologije ili mitologije, a naročito ne samo teritorije, KiM je srž crkveno-narodnog bića i postojanja – ističu dalje. 

Sveštenstvo i monaštvo ove eparhije takođe traži od srpskog rukovodstava i međunarodnih predstavnika da se srpskom narodu i crkvi na Kosovu omogući opstanak i miran život: „Ovaj apel ne predstavlja mešanje u politiku, već je pre svega glasan vapaj onih koji, živeći na Kosovu i Metohiji, i pred Bogom i sopstvenom savešću, imaju odgovornost prema vernom narodu, sa kojim činimo živu Crkvu.“ Prethodno je apel uputio i sam vladika Teodosije, upozorivši da bi etnička podela ili razgraničenje doveli do egzodusa. U nastavku objavljujemo tekst današnjeg apela koji je potpisalo 190 parohijskih sveštenika, igumana i igumanija manastira sa monaštvom.

O prazniku Preobraženja Gospodnjeg 6/19 avgusta ove godine, svi parohijski sveštenici i sveštenoslužitelji, igumani i igumanije sa celokupnim monaštvom Eparhije Raško-prizrenske, predvođeni svojim Arhipastirom Episkopom Teodosijem, jednoglasno su uputili APEL za Kosovo i Metohiju, kojim se podržava Poruka Svetog Arhijerejskog Sabora SPC o Kosovu i Metohiji, usvojena na ovogodišnjem majskom zasedanju Sabora u Beogradu i odgovorni politički predstavnici pozivaju da zaštite naš narod i vekovne srpske svetinje.

Svojim potpisima igumani i igumanije 20 manastira, koji broje ukupno 120 monaha i monahinja, kao i 70 parohijskih sveštenika i sveštenoslužitelja svojeručno su potpisali ovaj zajednički APEL. Za opravdano odsutne, uz njihovu saglasnost, Apel su potpisali od njih opunomoćeni sveštenici. I ovom prilikom, sveštenstvo i monaštvo naše Eparhije, koja obuhvata drevne istorijske prostore naše Svetosavske Crkve, na Kosovu, Metohiji i Raškoj oblasti, potvrdilo je jedinstvo Crkve Božije oko svog Episkopa i iskazalo najdublju odanost Svetom Arhijerejskom Saboru Srpske Pravoslavne Crkve, koji je u maju ove godine izneo jasan i nedvosmislen stav o južnoj srpskoj Pokrajini Kosovu i Metohiji, i tako pokazao očinsku brigu za svoj verni narod i svetinje na ovom prostoru.

Apel

Sa pastirskom odgovornošću, mi, sveštenstvo i monaštvo Eparhije raško-prizrenske, predvođeni našim arhipastirom Episkopom Teodosijem, duboko svesni teškog vremena i situacije u kojoj živimo, a rukovodeći se jasnim i nedvosmislenim odlukama Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve, iz maja 2018. godine, podržavamo sledeće:

– Da je Kosovo i Metohija, sa svojih hiljadu i petsto srpskih pravoslavnih hrišćanskih manastira, crkava, zadužbina i spomenika srpske kulture, neotuđivi deo Srbije i da očuvanje ovog dela naše zemlje nije pitanje ni nacionalne ideologije ili mitologije, niti, štaviše, samo teritorije, već predstavlja samu srž našeg crkveno-narodnog bića i postojanja, što nas je kao narod Božiji i živu Crkvu Hristovu vekovima sačuvalo na ovom prostoru.

– Da očuvanje Kosova i Metohije kao integralnog dela Srbije, po svim međunarodnim standardima, a ujedno, u skladu sa Ustavom Republike Srbije i sa Rezolucijom 1244 Ujedinjenih nacija, ne znači konfrontaciju sa svetom, već upravo afirmaciju stava da se bez osnovnih prava i sloboda jednog naroda, njegovog identiteta, duhovnosti i kulture, ne može naći stabilno dugoročno rešenje.

– Da bi eventualnom podelom, razmenom teritorije ili „razgraničenjem između Srba i Albanaca“ na suverenoj teritoriji Srbije, najveći deo našeg naroda na Kosovu i Metohiji automatski bio ostavljen na milost i nemilost onima koji ni do sada nisu pokazivali spremnost da poštuju naša prava. U takvom nemilom razvoju događaja postoji velika opasnost da budemo izloženi pogromu sličnom onom iz marta 2004. godine, ili da pod pritiskom i tihim terorom, budemo prisiljeni na egzodus.

Zbog toga, složno apelujemo na najviše predstavnike Republike Srbije, kao i međunarodne predstavnike, da se našem sveštenstvu, monaštvu i vernom narodu na Kosovu i Metohiji omogući opstanak i miran život, da sačuvamo drevne svetinje i samim tim, obezbedimo vekovni kontinuitet postojanja naše Crkve na ovom prostoru.

Ovaj apel ne predstavlja mešanje u politiku, već je pre svega glasan vapaj onih koji, živeći na Kosovu i Metohiji, i pred Bogom i sopstvenom savešću, imaju odgovornost prema vernom narodu, sa kojim činimo živu Crkvu.

Pročitajte OVDE sve o bitki zbog koje se Srbima divio ceo svet, pa i neprijatelji.

Izvor: kossev. info