Zato je crnogorski, sa dva slova dodata Vukovoj azbuci, posle devet godina lobiranja - dobio u Americi svoj kod. Lingvisti iz Srbije smatraju da crnogorski nema, niti može da ima karakteristike jezika - ni sintaksičke, ni morfološke i da ne mogu dva slova od govora jednog kraja da naprave poseban jezik.

Akademik Matija Bećković, kaže da mu je bilo dovoljno da nauči dva slova da bi mogao na crnogorskom da kaže šta god želi.

- Naši najpoznatiji lingvisti, koji su decenijama držali katedru srpskog jezika u Beogradu, bili su Crnogorci - kaže akademik Bećković. - To su Mihajlo Stevanović, pisac Gramatike srpskoga jezika i NJegoševog rečnika, Radomir Aleksić, Radosav Bošković, autor Uporedne gramatike slovenskih jezika, profesor Vušović, Mitar Pešikan i Mato Pižurica, autori Pravopisa srpskog jezika, Dragoljub Petrović, Drago Ćupić, Svetozar Stijović, autor rečnika Slavenizmi u NJegoševim pesničkim delima... Izgleda da nisu znali kojim su jezikom govorili, ali Amerikanci znaju bolje nego oni.

Lingvista sa pomenute katedre Filološkog fakulteta, prof. dr Mihajlo Šćepanović, podseća da je crnogorski jezik politička kategorija.

- Ono što nije poznato u svetskoj lingvistici ni kod jednog naroda, ni kod jednog jezika, desilo se srpskom jeziku. Na jednom delu svoje govorne teritorije, u okviru političkih avnojevskih granica, proglašen je neki nazovijezik - kaže prof. Šćepanović. - Do sada su srpski lingvisti kojima je stalo do istine pokazali da postoji nijedna lingvistička činjenica koja bi mogla da ide u prilog osamostaljenju nekakvog jezika koji se zove crnogorski. Kako su lingvistički krojači crnogorskog jezika zamislili, taj jezik ne može da nauči nijedna crnogorska baba koja je govorila srpskim jezikom čitavog života, zato što je veoma teško "ubosti" ta nova dva slova u normativnu nomenklaturu srpskog jezičkog izraza, a da ne dođe do nerazumljivosti.

Jasan je i stav Odbora za standardizaciju srpskog jezika SANU da crnogorski nije samostalan jezik, a to potvrđuje i dr Sreto Tanasić, predsednik Odbora:

- Ovo priznanje je novina i u suprotnosti je i sa Evropskom poveljom o jezicima, gde je tačno rečeno šta je jezik, a šta dijalekat.

Tanasić objašnjava i da to što je priznato samo ime, iz ugla nauke ništa ne menja.

- Tako su u Dejtonu dali novo ime srpskom jeziku koji govore muslimani Bošnjaci, ali ni uz sav trud ne može se napraviti ni minimalna razlika u odnosu na srpski jezik - objašnjava Tanasić. - Naše je da se kao država Srbija i Odbor za standarizaciju srpskog jezika borimo za status srpskog jezika u Crnoj Gori, jer se, uz sve pritiske koji su na njih vršeni, duplo više građana izjasnilo da im je srpski maternji nego što ima Srba.

Sasvim drugačije misli prof. dr Adnan Čirgić, dekan Fakulteta crnogorskog jezika na Cetinju: kaže da dodeljivanje međunarodnog koda ISO 639-2 Ujedinjenog savetodavnog komiteta u Vašingtonu predstavlja jedan od najvećih praznika za "montenegristiku".

- Taj dan bi trebalo proglasiti danom crnogorskog jezika - kazao je Čirgić, tvorac gramatike bazirane na govoru podgoričkih muslimana, uz pride dva slova. - Imamo udžbenike crnogorskog jezika i Fakultet za crnogorski, a sad konačno i međunarodni kod kao priznanje jezika od krovne institucije.

- U Crnoj Gori je učinjeno nasilje nad naukom, nad srpskim jezikom, njegovim imenom i suštinom, nad jezičkom istinom, nad istorijskim kontinuitetom i nasleđem, i to se sve ove godine, kao jedna farsa, proslavlja i obeležava - kaže prof. dr Jelica Stojanović, sa Odseka za srpski jezik i južnoslovenske književnosti Filozofskog fakulteta u Nikšiću. - Crna Gora slavi iskonstruisanu stvarnost, pokušavajući da proglasi neistinu za istinu. A imala bi čime da se ponosi - da govori velikim srpskim jezikom duge istorije i tradicije. Srpskim su jezikom pisali velikani, poput NJegoša, kome zvanična Crna Gora hoće da "uzme jezik".

Pročitajte OVDE kakva to CIA ofanziva stiže iz Vašingtona na Kosovo?

Izvor: Novosti