Pravda

Mitrovdanskoj ofanzivi je prethodila operacija Lipanjska zora, u kojoj je srpsko stanovništvo proterano iz doline Neretva. Posle toga, 8. novembra 1992. godine na Mitrovdan združene hrvatske i muslimanske snage su krenule u dalje napade na nevesinjsku brigadu da bi zauzeli celu Hercegovinu. Napad je počeo rano ujutru 8. novembra i bio je odlikovan snažnom artiljerijskom pripremom kao i jurišom pešadije. Glavnina napada je išla preko sela Vranjevići, gdje su položaje držali bilećki dobrovoljci vojvode Rada Radovića. Velike gubitke na samom početku je sprečila nešto lošija popunjenost linija usled praznovanja Mitrovdana. Na prvoj liniji su se uskoro počeli da se pojavljuju borci koji su dolazili neposredno sa proslave krsne slave, ali i starci, žene, deca, „svi koji su mogli da drže pušku” ili pomoći na neki drugi način. Ranjenici su bežali iz bolnice da bi branili svoj grad i narod. Vojska Republike Srpske je ostvarila značajnu pobjedu zadržavši položaje s početka napada. Ovo je bila jedna od poslednjih zajedničkih akcija hrvatskih i muslimanskih snaga jer su početkom 1993. počeli otvoreni sukobi koji su uz manje prekide trajali do kraja rata. Mostarsko-nevesinjsko ratište je ostalo jedno od najžešćih ratišta u ratu u Bosni i Hercegovini. Stalne tenzije su eskalirale novim žestokim napadom Armije Republike Bosne i Hercegovine, tačno dve godine kasnije, poznatim kao Druga mitrovdanska ofanziva. Kao uspomena na odbranu opštine i Hercegovine, opština Nevesinje Mitrovdan proslavlja kao krsnu slavu i dan opštine. Ova bitka je uticala i na odluku Boračke organizacije Republike Srpske da uzme Mitrovdan za svoju krsnu slavu. Opština Nevesinje je za uspešnu odbranu odlikovana Ordenom Republike Srpske, tačnije, bila je prvi nosilac ovog priznanja. Mitrovdanska ofanziva je opevana u mnogim pesmama i pričama različitih autora i izvođača. U ovoj Mitrovdanskoj ofanzivi srpske snage su raspolagale sa svega 5.000 vojnika, od čega 40 poginulih i 150 ranjenih, dok su hrvatsko-muslimanske snage imale 40.000 vojnika, od kojih je 580 poginulo i 1.300 ranjeno. Da vidite kako Republika Srpska ne odustaje od nezavisnosti, pogledajte OVDE. Izvor: Pravda